....muzyka...

Muzyka...?
...Jest w moim życiu od zawsze..
....moje wspomnienia z dzieciństw to śpiewająca Mama, która jest muzyką....:)

....Piękny śpiew/muzyka wzrusza mnie jak mało co....mam ciary na całym ciele...a czasami mnie poraża....wprowadza w podziw, że tak można...
Lubię jak na koncertach Ludzie śpiewają z Wokalistką/tą.... to też mnie wzrusza....

....każdy etap mojego życia wiąże się z muzyką....słuchaną...graną...śpiewaną....wokal kobiecy, wokal męski.....innym razem tylko muzyka..., nawet słowa czytane z muzyką......
..nowo poznawani Ludzie...Ci całkiem Bliscy...bliżsi, dalecy i Ci  teraz już dalecy...zawsze wnosili w moje życie Kogoś lub coś... innego....do posłuchania czy do zaśpiewania....a czasami to ja wręczałam im kawałek siebie w postaci muzyki....

...Muzyka jest we mnie...jestem muzyką... jak śpiewam to czuję się wolna...(...i pomyśleć, że jestem Panią z biura....ale tam też śpiewam...?!?..)..choć teraz najczęściej śpiewam w aucie i z Małą Damą...i cieszę, że Ona też reaguje na muzykę...i że próbuje śpiewać...:)....!!

Cudowne w muzyce jest również to, że ta sama linia melodyczna czy wyśpiewane słowa brzmią inaczej w zależności...od dnia...od nastroju...od osoby obok...od osoby w sercu..od osoby w głowie...aż wreszcie....od chwili życia, w której akurat jesteśmy....

...Muzyka jest wyznacznikiem mojego dojrzewania:
...dziecko...
...dziewczyna...
....kobieta....

Dziś wróciłam do zamierzchłej przeszłości muzycznej....ta Kobieta towarzyszyła  mi w zasadzie każdego dnia w liceum, i w czasie studiów ....przeplatała się z innymi dźwiękami....ale zawsze była....
W Jej tekstach odnajdowałam kawałek siebie...wróciłam do Niej.... i nie wiem czy dlatego, że cofam się kilka kroków w tył, choć to raczej nie możliwe...czy po prostu coś pękło we mnie i jestem o krok dalej...a Ona znów leży mi jak ulał....?

Coś zmieniło się?
(Muzyka i słowa: Edyta Bartosiewicz)

Coś zmieniło się nie umiem znaleźć słów
I tak jak dawniej nie będzie nigdy już

I nie znałam siebie spokojnej tak
Bez odważnych słów bez wiecznych walk
Wzburzona krew płynie teraz łagodniej
I to co wcześniej z powiek spędzało sen
Targało mną bolało mnie...
Dziś mogę mówić o tym spokojnie
Oh

Tak nagle z dnia na dzień
Nie tęsknię do tamtych chwil
Tak pusto we mnie
Nic nie zostało mi

I nie byłam nigdy spokojna tak
Pewna swoich słów dziś pewność mam
Że skończyło się
Skończyło się coś na dobre
I nie wiem czy naprawdę tego chcę
Niech targa mną niech boli mnie
Może wcale nie chcę żyć spokojnie...

Przeżyjmy jeszcze jeden dzień
Przeżyjmy jeszcze jeden dzień
Przeżyjmy jeszcze taki dzień wśród zwykłych dni
Przeżyjmy jeszcze jeden dzień
Jeszcze jeden taki dzień
Przeżyjmy jeszcze taki dzień
A potem już nic...

Spokojnego weekendu...
Ola